Ένα αρχαίο δίκτυο πέτρινων τοίχων, που έχουν σχεδιαστεί για να παγιδεύουν ψάρια στην άμπωτη, στην πτώση δηλαδή της στάθμης του ύδατος της θαλάσσης. Η περίτεχνη σειρά από πέτρινους αρχαίους τοίχους εκτείνεται σε παλιρροϊκά επίπεδα, στις παρθένες παραλίες γύρω από τα νησιά South Wellesley στον Κόλπο της Carpentaria στη βόρεια περιοχή του Κουίνσλαντ.

Καθισμένοι ακριβώς δίπλα στα τείχη, οι ντόπιοι Αβορίγινες παγίδευαν ψάρια καθώς η παλίρροια υποχωρούσε, και για χιλιάδες χρόνια αυτή ήταν μια σημαντική πηγή τροφής.

Ο αείμνηστος Kaiadilt πρεσβύτερος Dugal Goongarra χρησιμοποίησε τις παγίδες ψαριών ως παιδί. Σε μια μάλιστα ηχογράφηση του 1982 είπε, τη μυθολογική ιστορία των Αβορίγινων για το πώς δημιουργήθηκαν οι πέτρινοι τοίχοι από έναν γερανό και αδέλφια γλάρου. Μεταφράστηκε ως: «[ο γερανός] έφτιαξε την παγίδα για τα ψάρια, κουβάλησε πέτρες …και βρήκε ένα άλλο [τόπο για] παγίδα ψαριών, [ένα μέρος όπου] παγιδεύονται οι χελώνες, όπου παγιδεύονται τα ψάρια τριβάλια. Τα Queenfish παγιδεύονται εκεί σε αυτή την παγίδα ψαριών».

Η οικογένεια Kaiadilt της Bereline Loogatha χρησιμοποίησε επίσης παγίδες ψαριών. «Από το 1946 έως το 1949 η οικογένεια μου απομακρύνθηκε, οπότε δεν μπορούσαν να διατηρήσουν την παγίδα των ψαριών τους», είπε. Μεταφέρθηκαν 70 χιλιόμετρα μακριά στο νησί Mornington, όπου η κυρία Loogatha είναι μεταξύ μιας ομάδας τοπικών καλλιτεχνών που έχουν συνεργαστεί σε μια τεράστια τοιχογραφία που τιμά τις πέτρινες παγίδες ψαριών.

«Το έργο τέχνης είναι 20 μέτρα επί 2 μέτρα, ακρυλικό σε καμβά, ήταν σημαντικό να γίνει αυτό για να φέρει φως στον τεράστιο αριθμό παγίδων ψαριών που βρίσκονται στον Κόλπο της Καρπεντάρια. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο ως ομάδα ανθρώπων. Ήμαστε περισσότερο αγρότες της θάλασσας και έπρεπε να βρούμε ένα τρόπο να θρέψουμε τις οικογένειές μας», είπε η κ. Loogatha.

Η τοιχογραφία αυτή, εκτίθεται στο Μουσείο Κουίνσλαντ της Βρισβάνης.

Ο καθηγητής Sean Ulm από το Κέντρων Αριστείας του Αυστραλιανού Ερευνητικού Συμβουλίου για την Ιστορία των Αυτοχθόνων, είπε ότι οι παλαιότερες παγίδες ψαριών θα μπορούσαν να είναι 10.000 ετών.

Η κοινότητα της Bereline Loogatha ζητά την καταχώρηση της Παγκόσμιας Κληρονομιάς για να προστατεύσει τις ιχθυοπαγίδες.

«Ζητούμε την καταχώρηση της Παγκόσμιας Κληρονομιάς των ψαρό-παγίδων μας για να τα προστατεύσουμε από βανδαλισμούς, κλιματική αλλαγή, την αλιεία και τον τουρισμό».

source: sbs greek  (Photo by Auscape/Universal Images Group via Getty Images) Credit: Auscape/Universal Images Group via Getty