Τη Χριστίνα Σάλτη, τη γνωρίσαμε πριν από μερικά χρόνια κι από τότε, πιστεύω, δεν υπάρχει νέος που να βγαίνει έξω και να μη τραγουδάει έστω κι ένα τραγούδι της…

Η Χριστίνα είναι, νομίζω, το παράδειγμα ότι μέσα από τη θετική ενέργεια και την επιμονή γι’αυτό που αγαπάς, θα καταφέρεις ό,τι εσύ θέλεις. Έχει καταφέρει αρκετά, έχει πολλά τραγούδια και μεγάλες συνεργασίες για τα χρόνια που είναι ενεργή στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας.

Έτσι δηλαδή μου έβγαλε καθ’όλη τη διάρκεια της κουβέντας μας, που έφτασε τη μία ώρα. Αληθινή, λέει τα πράγματα με το όνομά τους και φυσικά έχει πολύ χιούμορ.

Βρεθήκαμε σε μία ωραία καφετέρια κοντά στην περιοχή της. Χαμογελαστή πολύ, ευδιάθετη, έφτιαξε και τη δική μου μέρα, μιας και πάντα στις συνεντεύξεις μου, θέλω να γνωρίζω ενδιαφέροντες ανθρώπους. Κι η Χριστίνα μπορώ να πω ότι είναι πραγματικά είναι ένας από αυτούς.

Πάμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα.

Χριστίνα! Καταρχάς τι κάνεις; Επιτέλους βρισκόμαστε μιας και το λέμε αρκετό καιρό…

Ηρώ! Είμαι πολύ καλά η αλήθεια κι όντως το λέμε αρκετό καιρό να βρεθούμε, γιατί δεν τα καταφέρναμε στο να συντονιστούμε! (γέλια) Νομίζω ότι από την πρώτη γνωριμία μας υπήρξε χημεία και θα κάνουμε μία ωραία κουβέντα…

Πραγματικά το πιστεύω κι εγώ, γι’αυτό κι ήθελα άλλωστε να πάμε για ένα χαλαρό καφεδάκι… Πες μου, λοιπόν, πώς περνάς;

Περνάω καλά και χαίρω άκρας υγείας, το βασικό. Και με τη δουλειά μου τα πράγματα πηγαίνουν επίσης καλά και εμφανίζομαι στο Fever δίπλα στο Νότη Σφακιανάκη και τη Πέγκυ Ζήνα και θα πάμε μέχρι και μέσα Μαρτίου. Επίσης έχουμε και καινούργιο τραγούδι με τίτλο «Θεωρίες» σε μουσική Γιάννη Φρασέρη και στίχους Βαγγέλη Κωνσταντινίδη και κυκλοφορεί από την εταιρεία μου, Panik Records!

Πέραν από τις δουλειές, που πηγαίνουν αρκετά καλά, πώς είσαι σε προσωπικό επίπεδο;

Πολύ καλά! Κάνω τα μαθήματά μου στο κλασικό τραγούδι, έτσι για μένα (γέλια) τα μαθήματα κιθάρας μου κι εννοείται ό,τι μαθαίνεις είναι καλό. Είμαι άνθρωπος που θέλω πολύ να ανοίγω τους ορίζοντές μου και να μαθαίνω νέα πράγματα. Να εξελίσσομαι στη ζωή μου. Παράλληλα κάνω και φανατικά τη γυμναστική μου σε καθημερινό επίπεδο (γέλια) Νους υγιής εν σώματι υγιεί!

Ψάχνεσαι αρκετά πάντως…

Είναι αυτό που σου είπα, μου αρέσει να εξελίσσομαι και γενικά τα πράγματα θα αλλάξουν αν εξελισσόμαστε προς το καλύτερο. Έτσι θέλω να σκέφτομαι τη ζωή!

Ξεκινάμε και θέλω να μου κάνεις μία γρήγορα ανασκόπηση της ζωής σου. Ξέρω ότι γεννήθηκες και μεγάλωσες εδώ στην Αθήνα…

Ακριβώς, εδώ γεννήθηκα. Οι παππούδες μου έχουν καταγωγή από τον Πόντο. Μετά από εκεί βρέθηκαν στην Αιτωλοακαρνανία σε ένα χωριό το Μπαμπαλιό, όπου εκεί γεννήθηκε ο παππούς μου κι η μαμά μου και στη συνέχεια μετακόμισαν στο Αγρίνιο, γιατί το σπίτι τους εκεί χάθηκε. Θυμάμαι δηλαδή όλα μου τα παιδικά χρόνια και κυρίως τις γιορτές, να τις περνάω εκεί με τους παππούδες κι όλο το σόι!

Πώς θυμάσαι τα χρόνια σου στην Αθήνα;

Με πολλή αγάπη κι είχα όμορφα παιδικά χρόνια. Θυμάμαι και πολλά περιστατικά με την αδερφή μου, με τους φίλους μου. Στην Καλλιθέα μεγάλωσα και την αγαπώ πολύ και ακόμα εκεί μένω. Έχω περάσει ευχάριστα.

Μπορείς να μου πεις ένα ωραίο σκηνικό από τότε;

Γενικά κάναμε πολλές πλάκες με την παρέα. Παράδειγμα με μία καλή μου φίλη, καθώς κάναμε βόλτα, μπορεί να μιλούσαμε σε αγνώστους και να λέγαμε «Α, συγγνώμη, σας πέρασα για τον μπαμπά μου ή τον παππού αντίστοιχα»! (γέλια) Είχαμε γενικά πολύ χιούμορ, που θεωρώ ότι ακόμα έχω κι ως άτομο, έτσι πιστεύω δηλαδή! (γέλιο)

Με τη μουσική από όσο έχω διαβάσει, είχες σχέσεις από μικρή κι είχες και μουσική οικογένεια…

Ο παππούς μου τραγουδούσε κι έπαιζε βιολί, αλλά κι ο θείος μου τραγουδούσε επαγγελματικά όταν έμενε στην Πάτρα. Επίσης η μαμά μου ήθελε πολύ να γίνει τραγουδίστρια, αλλά δεν την άφησε ο παππούς! Εγώ τώρα τραγουδούσα κρυφά, γιατί ήμουν από τα παιδιά που έλεγα ότι θέλω να γίνω πλαστικός χειρούργος! Έφτασε, λοιπόν, η ώρα των πανελληνίων και περνάω στην Ιταλική Φιλολογία και εκείνο το διάστημα, επειδή όπως σου είπα τραγουδούσα μόνο σε φίλους και φίλες, μου γίνεται μία πρόταση από ένα μαγαζί, επειδή με είχαν ακούσει και ήθελαν να πάω να τραγουδήσω εκεί. Και την επόμενη μέρα μου είπαν ότι ξεκινάω… Και στην πορεία η μία οντισιόν έφερε την άλλη. Στα 18 μου ξεκίνησα, γιατί ποτέ δεν είχα σκεφτεί να το κάνω επαγγελματικά.

Ζούμε στην Ελλάδα κι η κοινωνία, ακόμα και σήμερα, είναι λίγο κλειστή σε κάποια θέματα. Πόσο υπέρ είσαι του να κάνει το παιδί αυτό που θέλει; Εννοώντας να μην κάνει πάντα αυτό που του λένε κι οι γονείς… Γιατί πολλές φορές μπορεί να μη το θέλει ή να μη το αγαπάει…

Εν μέρει καταλαβαίνω και τους γονείς, γιατί θέλουν ένα καλύτερο μέλλον για το παιδί τους, με το να σπουδάσει κάτι. Οι σπουδές είναι ένα άλλο πράγμα όμως. Το κάνεις προφανώς για να προχωρήσεις σε κάτι και να ανοίξει το μυαλό σου σε περαιτέρω γνώσεις από αυτές που ήδη έχεις. Δεν είμαι υπέρ όμως του να σπουδάσεις κάτι, το οποίο είναι τελείως εκτός από αυτά που θέλεις. Αν δεν σου αρέσει κάτι, απλά δεν θα το πετύχεις. Δεν θα έχεις το ίδιο πάθος. Αλλά όλα είναι δοκιμές. Καλό είναι να ακούμε τους γονείς, γιατί μπορεί να μην έχουμε ιδέα τι θέλουμε κάποιες φορές όταν είμαστε πιο μικροί… Όλα κάπου σε βγάζουν… Το θέμα είναι όμως να αγαπήσεις αυτό που θα καταλήξεις να κάνεις!

Είσαι ευχαριστημένη από τον πρώτο που λειτουργεί η κοινωνία μας; Είσαι ευχαριστημένη με αυτό που αντικρίζεις στο δρόμο καθώς περπατάς;

Πιστεύω ότι αρκετοί άνθρωποι και λόγω της κρίσης που υπάρχει τα τελευταία χρόνια, δεν περνάνε καλά. Όλοι μας μεγαλώσαμε διαφορετικά και κόψαμε κάποια πράγματα. Γενικά αυτό που παρατηρώ, είναι τα νεύρα. Κάποιες φορές βλέπω ανθρώπους σκυθρωπούς κι αντικρίζω αγένεια κι αυτό με στεναχωρεί. Εγώ πάντως προσπαθώ να γελάω και να το περνάω στους συνανθρώπους μου. Έχω πετύχει πολλά πράγματα μόνη μου, αλλά πάντα με χαμόγελο και πείσμα. Με θετική ενέργεια μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.

Τι θα άλλαζες εσύ;

Θα ήθελα να μπορώ να εμπιστευτώ τους πολιτικούς, έτσι ώστε να πάει η χώρα μας σε ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Αν τώρα παράδειγμα, γίνουν εκλογές, δεν θα ήξερα τι θα μπορούσα να ψηφίσω. Δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη. Μακάρι να μπορούσε να αλλάξει το σύστημα και να έρθουν άνθρωποι, που θα αγαπήσουν την Ελλάδα και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή. Κι όχι να φτάνουμε σε σημείο να φεύγουμε στο εξωτερικό, επειδή δεν μπορούμε να ζήσουμε στη χώρα μας. Δηλαδή για πόσα χρόνια θα αντέχουμε να κάνουμε δύο και τρεις δουλειές, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε;

Μου τα λες πολύ ωραία και συμφωνώ κι εγώ. Είσαι μία τραγουδίστρια που έχεις αρκετούς ακολούθους στα social media. Είσαι υπέρ του να λέει κάποιος διάσημος τη γνώμη του ανοιχτά;

Πιστεύω ότι είναι καλό να λες την αλήθεια σου. Μετά ο καθένας σχηματίζει την άποψή του, με βάση αυτά που λες. Να λέμε αυτό που πιστεύουμε και να έχει μέσα την αλήθεια μας.

Αλλάζουμε κλίμα και περνάω στα μαλλιά σου! (γέλια) Γιατί πήρες την απόφαση να τα κόψεις;

(γέλια) Από μικρή είχα πάντα μικρή μαλλί και μου άρεσε πολύ. Ένα καλοκαίρι όμως η μαμά μου, μου τα κούρεψε και είχα κλάψει τόσο πολύ κι από τότε δεν τα έκοψα ποτέ ξανά. Έχω αλλάξει μόνο το χρώμα και κάποιες φορές δεν μου πήγε τόσο, όσο θα ήθελα! (γέλια) Μια στιγμή όμως βαρέθηκα κι ήθελα μία αλλαγή κι έτσι σκέφτηκα το καρέ. Πήρα γνώμες όμως, πριν το κάνω, από κάποιες φίλες μου και όλες μου είχαν πει όχι! (γέλια) Αλλά το έκανα και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Είναι πολύ βολικό, έχω και ίσιο μαλλί, οπότε το κάνω ό,τι θέλω. Αλλά ήταν απόφαση χωρίς πολλή σκέψη.

Φοβάσαι γενικά τις αλλαγές στη ζωή σου;

Έως ένα σημείο πιστεύω, ναι… Αν αλλάξει κάτι δηλαδή χωρίς να το έχω επιδιώξει, αλλά είναι αυτό που λέμε ότι κάθε εμπόδιο σε καλό και ότι όντως θα βγει σε καλό. Αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις με φοβίζουν περισσότερο. Το να μην μιλήσω με κάποιον αγαπημένο μου άνθρωπο. Αν έπρεπε δηλαδή να σταματήσουμε να μιλάμε. Γιατί δένομαι κιόλας πολύ με τους δικούς μου ανθρώπους.

Περνάμε τώρα στο μουσικό κομμάτι και θα πιαστώ από τους τίτλους των τραγουδιών σου και θα βγάζω ερωτήσεις. «Σου ζητώ απόψε χάρη»… Το έχεις πει ποτέ αυτό σε κάποιον; Έχει τύχει να παρακαλέσεις; (γέλια)

Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω κάνει, γι’αυτό και το τραγούδησα κιόλας! (γέλια) Ξέρεις καμιά φορά ότι δεν κάνεις στη ζωή σου, το βάζεις στα τραγούδια σου. Δεν το έχω πει όμως, γιατί είμαι και λίγο εγωίστρια σε αυτά τα θέματα! (γέλια) Πάντα ήμουν σε φάση «σιγά, δεν θα κάτσω να σκάσω». Αλλά καθώς μεγαλώνω, αναθεωρώ κιόλας. Όμως πρέπει να λέμε αυτό που αισθανόμαστε, γιατί ο άλλος μπορεί απλά να περιμένει ένα μήνυμά σου… Δεν πρέπει να τα κρατάμε μέσα μας, γιατί έτσι δημιουργούνται και τα απωθημένα στη ζωή. Αν θέλει ο άλλος να φύγει, είναι καλό να προσπαθήσουμε να τον κρατήσουμε στη ζωή μας. Η ζωή είναι μικρή και δεν ξέρεις ποτέ πώς τα φέρνει. Ας λέμε αυτά που νιώθουμε…

«Σιγά»… Το έχεις στη ζωή σου αυτό, του να αναλύεις πολύ ένα θέμα; ή απλά δεν ασχολείσαι;

Μπορεί να το αναλύσω, αλλά όταν φτάνει στο σημείο της υπέρ-ανάλυσης, προχωράω δυναμικά στη ζωή μου. Θα κάνω υπομονή για όσο είμαι εκεί, αλλά αν δεν βγαίνει, θα προχωρήσω… Προφανώς θα στεναχωρηθώ, αλλά θα έχω φτάσει στο σημείο να το δουλέψω τόσο πολύ, που θα είμαι οκ με τον εαυτό μου.

«Τα πράγματα με το όνομά τους»… Σε νιώθω πολύ αληθινή ως άνθρωπο… Είσαι όντως τόσο πολύ;

Λέω πραγματικά τι σκέφτομαι και είμαι και λίγο παρορμητική ώρες, ώρες είναι η αλήθεια. Δηλαδή αν νευριάσω και θέλω να μιλήσω κάπως, θα μιλήσω. Αλλά ό,τι νιώθω εκείνη τη στιγμή, δεν θα το κρατήσω μέσα μου. Στους ανθρώπους μιλάω ειλικρινά.

Είσαι αρκετά δυναμική, αλλά στεναχωριέσαι εύκολα;

Αρκετά θα έλεγα. Δεν είμαι πολύ του να κλάψω, αλλά στεναχωριέμαι. Μπορεί να στεναχωρηθώ πολύ με κάποια συμπεριφορά. Ή παράδειγμα τώρα που είμαστε εδώ και μου κάνεις τις ερωτήσεις, ενώ είσαι εσύ πολύ ευγενική, κάποιος θα μπορούσε να ήταν αγενής. Με ενοχλούν και με πειράζουν όμως αρκετά πράγματα, όπως τα σκουπίδια στο δρόμο και όσον αφορά τους ανθρώπους, στεναχωριέμαι με τον πόνο του άλλου και που δεν μπορώ να βοηθήσω.

«Θεωρίες»… Μίλησε μου όμως γι’αυτό το νέο σου τραγούδι…

«Οι δικές σου θεωρίες» λέει μέσα το τραγούδι κι είναι όταν κάποιος μιλάει τόσο πολύ που σε κάνει πραγματικά να τον πιστέψεις, αλλά στο τέλος καταλήγεις να κουράζεσαι από όλες αυτές τις θεωρίες που δεν γίνονται πράξη. Η ιστορία του τραγουδιού ξεκινάει στο στούντιο μαζί με τον Γιάννη Φαρσέρη που το έγραψε και σε στίχους Βαγγέλη Κωνσταντινίδη και επί τόπου μας έβγαλε κάτι πολύ θετικό, το στείλαμε και στην εταιρεία μου, την Panik Records και έτσι και κυκλοφόρησε. Το αγάπησε ο κόσμος πολύ και μακάρι να το αγαπήσει καθώς περνάει ο καιρός ακόμα περισσότερο.

Είσαι μία κοπέλα που έχεις κάνει πάρα πολλά live, έχεις μεγάλη εμπειρία και έχεις τραγουδήσει και στα μπουζούκια, όπως το λέμε λαικά. Θεωρείς ότι υπάρχει προκατάληψη όσον αφορά τις γυναίκες τραγουδίστριες; Γιατί με τους άντρες δεν είναι έτσι…

Έως ένα βαθμό υπάρχει, ναι… Και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Απλά οι γυναίκες από ότι βλέπω κι εγώ, πρέπει να δουλέψουν διπλά. Από τον τρόπο που στήνονται, από αυτά που φοράνε, γιατί ο κόσμος πολλές φορές κρίνει κι από αυτό που βλέπει, πριν ακούσει. Αν υπήρχαν συναυλίες και γινόντουσαν όμως συναυλίες, πιστεύω ότι θα ήμασταν κι εκεί. Παράδειγμα αν σε εμένα μου έκαναν μία πρόταση να τραγουδήσω σε μουσική σκηνή, θα πήγαινα και εκεί. Απλά έτσι με πήγε ο δρόμος μου και προφανώς σε οποιαδήποτε δουλειά μου, βγάζω τον καλύτερο και τον αληθινό χαρακτήρα μου. Η μουσική είναι το παν και δεν μου αρέσουν καθόλου οι ταμπέλες! Κι ούτε πρέπει να χαρακτηρίζουμε κάποιον από το μέρος που τραγουδάει…

Βάζεις στοιχήματα με τον εαυτό σου;

Βάζω και θέλω να βελτιώνομαι. Τώρα τελευταία ας πούμε, θέλω να φτάσω στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με το σώμα μου! Όχι να είμαι αυτό που λέμε -σκίνι- αλλά να γυμνάζομαι και να κρατιέμαι στη σωστή φόρμα! Κι ένα άλλο στοίχημα που έχω βάλει με τον εαυτό μου, είναι να τελειώσω το άλμπουμ μου! Το περιμένω πώς και πώς να έχω στα χέρια μου κάτι ολοκληρωμένο δικό μου, με όλα τα τραγούδια μου μέσα…

Πιστεύεις στο κάρμα;

Πιστεύω στο ότι όταν κάνεις κάτι καλό γυρνάει. Όχι με την έννοια του ότι θα σου έρθει αύριο έξω από την πόρτα σου, αλλά θα δεις κάτι που θέλεις να γίνεται, αργά ή γρήγορα. Δεν κάνεις δηλαδή καλό για να σου έρθει εκείνη τη στιγμή ή κάτι υλικό το οποίο ζητάς… Κάνεις καλό γιατί το νιώθεις και κάποια στιγμή θα έρθει πίσω εκεί που δεν το περιμένεις.

Στην τύχη;

Στη δουλειά μας υπάρχει κι αυτό. Δηλαδή υπάρχει περίοδος που να μην πάει τίποτα καλά και μετά από ένα διάστημα να πηγαίνουν όλα ρολόι. Ίσως θα το έλεγα και timing. Όπως παράδειγμα με το «Κάνε με να τρελαθώ», δεν ξέρω τι συνωμότησε ώστε να γίνει τόσο μεγάλη επιτυχία! Το παν όμως είναι να δουλεύεις, γιατί εννοείται όλοι θέλουμε την αποδοχή σε αυτό που κάνουμε. Αλλά πρέπει να δουλεύεις, να ψάχνεσαι και να προσπαθείς. Αυτή είναι μία μικρή συνταγή επιτυχίας. Και να το κάνεις όλο αυτό με αγάπη.

Κλείνουμε σιγά, σιγά και θέλω να σε ρωτήσω το εξής… Έχεις πολλά τραγούδια, έχεις μία καλή εικόνα του τι σημαίνει δισκογραφία του σήμερα… Γιατί έχει πάρει αυτό το δρόμο;

Κοίτα, υπάρχει εξέλιξη και πλέον το θέμα έχει περάσει στο digital. Θέλουμε, δεν θέλουμε, έτσι θα προχωρήσουμε…Οπότε γι’αυτό πιστεύω έγιναν και έτσι τα πράγματα. Τώρα πια πρέπει να βγει ένα τραγούδι, με το οποίο θα δείξω και την «ταυτότητα» μου, όσον αφορά τη μουσική που κάνω, που στην τελική δεν είναι έτσι, γιατί από ένα τραγούδι δεν μπορεί να μπει και μία ταμπέλα. Ενώ πιο παλιά υπήρχε η δυνατότητα και έβγαινε προς τα έξω μία ολοκληρωμένη δουλειά, ο δίσκος, που μπορούσες μέσα να βάλεις όλων των ειδών τα τραγούδια…

Γιατί πιστεύεις ότι ο κόσμος δεν αγοράζει πια;

Δεν νομίζω ότι το κάνουν για να «καταστρέψουν» κάποιον. Απλά είναι αυτό που σου είπα και πριν, ότι εξελισσόμαστε και δεν μπορούμε να τα βάλουμε και με αυτό. Πλέον είναι ευκολότερο να μπει κάποιος στο itunes και να το ακούσει εκείνη τη στιγμή ή στο youtube. ή ακόμα και να το αγοράσει από το itunes με 0.99 από το να αγοράσει όλο το δίσκο. Εμένα προσωπικά το youtube με βοήθησε πάρα πολύ κι είναι ένας νέος τρόπος να δείξεις και να ανεβάσεις τη δουλειά σου.

Δώσε μου και τέλος μία ωραία ευχή για τους νέους που θέλουν να καταφέρουν κάτι πάνω σε αυτό που αγαπάνε και τι θα τους πρότεινες εσύ…

Βασικά θα έλεγα σε όλους να κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους. Είτε τους φαίνεται βουνό, είτε τους φαίνεται απλό και να τολμάνε. Πρέπει να προσπαθείς να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα σε αυτή τη ζωή που έχουμε έρθει και για όσο έχουμε έρθει. Να μη βολεύονται και να μην επαναπαύονται. Ό,τι τους περνάει από το μυαλό να το κάνουν και να μην έχουν απωθημένα. Να μην λένε δηλαδή σε 2 χρόνια ότι «Κοίτα, δεν το μετάνιωσα τότε που δεν το έκανα αυτό». Αυτό είναι το μυστικό, να κάνουμε πράγματα που δεν θα μετανιώσουμε!

Χριστίνα, σ’ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και γι’αυτή την ωραία κουβέντα.

Ηρώ, πραγματικά πέρασα πάρα πολύ ωραία, εγώ σ’ευχαριστώ!

Συνέντευξη | Ηρώ Τζημίκα

source: hit-channel