Δέσποινα Βανδή: «Δεν είχα ποτέ τη φιλοδοξία να γίνω δημοφιλής ή διάσημη»

Η Δέσποινα Βανδή φωτογραφίζεται και μιλάει στο «ΒΗΜΑgazino» για το στοίχημα της διάρκειας στον καλλιτεχνικό χώρο, το πιο διαχρονικό ελληνικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι και για το πώς αντιμετώπισε την καμπή της καριέρας της.

Ποια ήταν η κινητήριος δύναμη για να ανέβει στην κορυφή στον τομέα της;

«Λέω μερικές φορές στην κόρη μου: “Οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου να το αγαπάς και να δουλεύεις πάνω σε αυτό. Δεν θα επαναπαύεσαι ποτέ, ούτε θα λες αυτό είναι, τα έχω καταφέρει”. Κοιτώντας πίσω καταλαβαίνω το εξής: ήμουν μια κοπέλα που σπούδαζε στη Θεσσαλονίκη και αγαπούσε το τραγούδι. Από παιδί όταν με ρωτούσαν τι θα ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις, απαντούσα “ηθοποιός ή τραγουδίστρια”. Δεν ξέρω γιατί υπήρχε αυτή η φωνή μέσα μου, αν σκεφτείτε ότι ζούσα στην Καβάλα, σε μια πόλη και σε μια εποχή χωρίς προσλαμβάνουσες τέτοιου τύπου.

Δεν ήμουν τόσο ταλαντούχα. Εκεί έξω υπήρχαν και υπάρχουν πολύ πιο ταλαντούχοι άνθρωποι από εμένα και όταν ξεκίνησα ήμουν μια φοβερά μέτρια τραγουδίστρια. Αυτό όμως καθόρισε τα πράγματα για εμένα. Επειδή από τη φύση μου έχω την τάση να φτάνω καθετί με το οποίο καταπιάνομαι στην καλύτερη δυνατή του μορφή, από την πρώτη στιγμή που έπιασα το μικρόφωνο ξεκίνησα μαθήματα, είπα ότι θέλω να γίνω καλύτερη. Βελτιώθηκα. Είχα βέβαια και τύχη. Βρέθηκα να τραγουδάω δίπλα στον υπέροχο Βασίλη Καρρά και με πρόσεξαν οι κατάλληλοι άνθρωποι.»

Ήταν φιλόδοξη η Δέσποινα Βανδή;

«Δεν είχα ποτέ τη φιλοδοξία να γίνω δημοφιλής ή διάσημη. Ήθελα να είμαι καλή. Θυμάμαι ότι ήθελα να κυκλοφορήσω ένα ωραίο τραγούδι και να με παίξουν τα ραδιόφωνα. Την πρώτη φορά που άκουσα τη φωνή μου στο ράδιο κοκάλωσα, ήταν μια στιγμή πολύ περίεργη και αμήχανη. Την πρώτη φορά που με αναγνώρισε ο περιπτεράς της γειτονιάς μου, μετά από 13 εμφανίσεις στο Γαλάτσι TV, GTV λεγόταν τότε, έπαθα επίσης πλάκα.»

Τη διάρκεια τι την καθορίζει;

«Παίζουν ρόλο τα πάντα γύρω μας. Όλοι μπορούν να κάνουν κάποια στιγμή μια επιτυχία, λίγοι όμως καταφέρνουν να χτίσουν μια πορεία μέσα στα χρόνια. Τον μεγαλύτερο ρόλο τον παίζει η προσωπικότητα, ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος, ποιοι είναι οι φίλοι του, πώς μιλάει, πώς φέρεται, τι τον έχει πλάσει, ποιος είναι ο σύντροφος και οι συνήθειές του.

Η διάρκεια είναι μια σύνθεση πολλών πραγμάτων, κατά βάση όμως είναι θέμα επιλογών και οι επιλογές είναι θέμα μυαλού και προσωπικότητας. Το ίδιο και η διαχείριση της επιτυχίας, η οποία μπορεί να σου σηκώσει τα μυαλά – αν και πάντα υπάρχει ένα, ας το πούμε, συγχωροχάρτι περιορισμένης διάρκειας, γιατί δεν ξέρεις τι να κάνεις όταν από εκεί που δεν σε ξέρει κανείς σε φωνάζει μια μέρα όλη η Ελλάδα με το μικρό σου όνομα.»

Η Δέσποινα Βανδή πάντως, σε αντίθεση με αρκετούς καλλιτέχνες, έδινε ανέκαθεν την εντύπωση μιας γυναίκας χωρίς αυτοκαταστροφικές τάσεις…

«Οι καλλιτέχνες δεν είμαστε καλά. Δεν θεωρώ ότι τυχαία ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει τραγουδιστής μόνο και μόνο επειδή έχει ωραία φωνή. Υπάρχει το θέμα της αποδοχής που παίζει έναν βαθύ ψυχολογικό ρόλο και, δεν θα ήθελα να βαρύνω το κλίμα πιο πολύ, αλλά νομίζω ότι δεν μπορείς να τραγουδήσεις για τον έρωτα ή για έναν εσωτερικό πόνο αν δεν τον έχεις νιώσει. Αυτός που θα γίνει τραγουδιστής του έρωτα, για παράδειγμα, πρέπει να έχει κλάψει πολύ, να υπάρχει ένα τραύμα, μια πληγή που δεν κλείνει.

Υπάρχουν στη ζωή δύο δρόμοι, ο ένας σε οδηγεί στην αυτοβελτίωση και ο άλλος σε καθηλώνει στη στασιμότητα και στη μιζέρια. Εγώ ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που αγωνίζονται πάντα για το καλύτερο, που στοχεύουν πάντα προς την εξέλιξη. Φυσικά το έκανα ενστικτωδώς, διαισθητικά μικρότερη, τώρα πλέον το κάνω συνειδητά, για εμένα και για τα παιδιά μου και για τους ανθρώπους που με αγαπούν. Αυτή είναι η προσωπική μου αναζήτηση.»

Τι τι βοηθά σε αυτήν τη διαδρομή;

«Μου αρέσει πολύ να διαβάζω, και τα βιβλία μού έχουν ανοίξει τη σκέψη. Αυτό που σπούδασα, η Φιλοσοφική, δεν ήταν τελικά τυχαία επιλογή. Εκεί επιστρέφω όταν τα βρίσκω σκούρα, ειδικά σε κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Στον Αριστοτέλη ή τον Ηράκλειτο, για παράδειγμα, έχω βρει πολύ ουσιώδη πράγματα. Επίσης, ζω με έναν άνθρωπο που γεννήθηκε με ώριμη σκέψη και πάντα λειτουργούσε ως πυροσβέστης στους δικούς μου υπερβολικούς καμιά φορά ενθουσιασμούς. Ο Ντέμης είναι πολύ πιο γειωμένος και λογικός από εμένα. Ακόμη και σήμερα τον θαυμάζω και χαίρομαι πολύ που είμαστε μαζί.»

Πώς νιώθει η Δέσποινα Βανδή που το όνομά της έχει συνδεθεί με το πιο… διαχρονικό ελληνικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι μετά τα κάλαντα;

«Διάβασα ένα tweet τις προάλλες που έλεγε ότι με τα “Χριστούγεννα” είναι σαν να μας λέει η Βανδή “θα με ακούτε μέχρι να πεθάνετε”, και σκέφτηκα: “Αχ, μην το θέτετε έτσι, δεν είναι ωραίο αυτό”. Σηματοδοτεί όμως πλέον την έναρξη της εορταστικής περιόδου αυτό το τραγούδι – όταν το φτιάχναμε με τον Φοίβο δεν φανταζόμασταν ότι θα εξελισσόταν σε τέτοιο φαινόμενο. Για εμένα βέβαια το απόλυτο χριστουγεννιάτικο τραγούδι είναι το “Last Christmas” των Wham!, γιατί με αυτό μεγαλώσαμε. Δεν το βαριέμαι καθόλου. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα “Χριστούγεννα”. Ωραίο είναι.»

Την περίοδο που η καριέρα της έκανε μια καμπή, σκέφθηκε καθόλου να σταματήσει το τραγούδι;

«Όχι, πρόκειται για μια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη. Γι’ αυτό και βλέπεις προχωρημένης ηλικίας τραγουδιστές να βγαίνουν στη σκηνή – τους καταλαβαίνω, όπως αναπνέεις, έτσι θέλεις και να τραγουδάς.

Ανεβοκατεβάσματα υπάρχουν σε όλες τις καριέρες, στο τέλος το μόνο που μετράει είναι να αντέχεις, και εγώ έχω ακόμη πολλή όρεξη, δεν θέλω να χάσω ποτέ αυτόν τον ενθουσιασμό Δεν με πειράζει αν έκλεισε κάποιος κύκλος, θα ανοίξει ένας άλλος και πάλι από την αρχή. Έχει τόσα η ζωή να μας δώσει. Σημασία έχει όταν πέσεις να προβληματιστείς για αυτό και να ξανασηκωθείς.»

Share this:

You may also like ...

0

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Login

Register | Lost your password?